"ΕΝΗΜΕΡΩΤΗΣ"
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Νο
[
02831
]
[
2013.10.05 00:00
]
Posted on Φεβρουαρίου 28, 2011 by Μιλήσιος
Τις επόμενες ημέρες είναι πολύ πιθανόν ότι θα ξαναζήσουμε
τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν την δραματική νύχτα της 15ης Απριλίου
1986, όταν η αμερικανική Αεροπορία βομβάρδισε με σφοδρότητα
σε μία αιφνιδιαστική αεροπορική επιχείρηση την Λιβύη με αντικειμενικό
στόχο την θανάτωση του Μουαμάρ Καντάφι.
Ένα βομβαρδιστικό F-111F καταρρίφθηκε από πυρά ZSU-23-4 και
το πλήρωμά του (Φερνάντο Ρίβα και Πωλ Λαρνς) σκοτώθηκαν. Ο Λίβυος
ηγέτης γλύτωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή όταν κτύπησε
το τηλέφωνό του και τον προειδοποίησε -΄οπως αποκαλύφθηκε αργότερα
– ο μετέπειτα Ιταλός σοσιαλιστής πρωθυπουργός Μπετίνο Κράξι
για την επίθεση των ΗΠΑ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν στην επιχείρηση βομβαρδισμού
της Λιβύης την κωδική ονομασία επιχείρηση “El Dorado Canyon”
και χρησιμοποίησαν 37 ή 38 μαχητικά και βομβαρδιστικά διαφόρων
τύπων της Αεροπορίας , του Ναυτικού και του Σώματος των Πεζοναυτών.
Τον Μάρτιο του 1986, ξέσπασε διπλωματική κρίση μεταξύ ΗΠΑ
και Λιβύης όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν ότι αναγνωρίζουν
μόνο τα δώδεκα ναυτικά μίλια στον Κόλπο της Σύρτης ως χωρικά
ύδατα της Λιβύης και όχι το σύνολο του Κόλπου, όπως ήθελε ο
Καντάφι. Ο τελευταίος απάντησε δύο εβδομάδες αργότερα, στις
5 Απριλίου:
Μια βόμβα τοποθέτημένη από Λίβυους πράκτορες εξερράγη στο
Δυτικό Βερολίνο στην ντίσκο, La Belle, όπου σύχναζαν Αμερικανοί
στρατιώτες, σκοτώνοντας από αυτούς και μία Τουρκάλα και και
τραυματίζοντας 200 άλλους. Έπίσης ανάλογη ενέργεια έγινε και
σε pub της Γλυφάδας, χωρίς ευτυχώς νεκρούς.
Μετά από αρκετές ημέρες διπλωματικών διεργασιών, ο πρόεδρος
των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν διέταξε την επίθεση στη Λιβύη στις 14
Απριλίου. Δεκαοχτώ F-111F αεροσκάφη της 48ης Τακτικής Πτέρυγας
Μαχητικών, από το Lakenheath της Βρετανίας και τέσσερα ή κατ’άλλες
πηγές πέντε EF-111A Raven της 20ης Τακτική Πτέρυγα Μαχητικών,
από την βάση Heyford στην Αγγλία, σε συνδυασμό με δεκαπέντε
Α-6 , A-7 , F/A-18 και EA-6B Prowler από τα συμβατικά αεροπλανοφόρα
USS “Saratoga” , USS “America” και USS “Coral Sea” προσέβαλαν
πέντε στόχους στις 02:00 στις 15 Απριλίου.
Η χρησιμοποίηση των F-117 απορρίφθηκε μόλις μία ημέρα πριν
καθώς υπήρξε ανησυχία μήπως αποκαλυφθεί το τότε μυστικό όπλο
της αμερικανικής Αεροπορίας.
Ήταν μία λανθασμένη απόφαση την οποία πλήρωσαν οι Αμερικανοί,
όπως έλαβαν και αρκετές άλλες λάθος αποφάσεις στην επιχείρηση,
η οποία δεν κατάφερε να επιτύχει τον αντικειμενικό τους σκοπό.
Πάντως ήταν μία επίδειξη ισχύος και αποφασιστικότητας που είχε
θετικό αντίκτυπο σε διπλωματικό επίπεδο.
Η επίθεση κατά της Λιβύης, είχε προσομοιωθεί τον Οκτώβριο
του 1985 σε άσκηση της 20ης TFW από την βρετανική βάση Heyford,
όπου στις 18 Οκτωβρίου δέκα F-111Ε βομβάρδισαν έναν εικονικό
στόχο στο Newfoundland του Καναδά νότια του Γκους Μπέι.Τα διδάγματα
της αποσχολής είχαν μελετηθεί στην 48η TFW που ήταν εξοπλισμένα
με την νεότερη ”F” έκδοση.
Η Γαλλία και η Ισπανία δεν έδωσαν άδεια στα αμερικανικά σκάφη
και τα F-111 πέταξαν με διαδοχικούς εναέριους ανεφοδιασμούς
μέσω Γιβραλτάρ.
Η επίθεση άρχισε στις 02.00 ώρες και διήρκησε περίπου δώδεκα
λεπτά. Ρίφθηκαν 60 τόνοι βομβών από δεκαοχτώ F-111F που υποστηρίχθηκαν
από τέσσερα EF-111 Raven. Bομβάρδισαν το αεροδρόμιο της Τρίπολης,
ένα κέντρο εκπαίδευσης βατραχανθρώπων σε ναυτική σχολή, τους
στρατώνες της προεδρικής φρουράς Μπαμπ αλ και τους στρατώνες
Aziziya στην Τρίπολη. Κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της
Aziziya στρατώνες, ένα βομβαρδιστικό F-111F καταρρίφθηκε από
απ’ευθείας πλήγμα ZSU-23-4.
To συγκεκριμένο ήταν το πιο προηγμένο αντιαεροπορικό σύστημα
πυροβόλων της εποχής με ένα άριστο ραντάρ, πλήρως αυτοκινούμενο.
Το 1990 προσφέρθηκαν 150 μονάδες αυτού του εξαιρετικού όπλου
στον Ελληνικό Στρατό, μαζί με τα άλλα υλικά που έλαβε από τον
Στρατό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Η ανάπτυξή τους στα νησιά του Α.Αιγαίου έλυνε το αντιαεροπορικό
πρόβλημα της χώρας για 15-20 χρόνια. Κάποιοι τότε αποφάσισαν
ότι ο Ελληνικός Στρατός που είχε μόνο τετράδυμα των 0,50” για
αντιαεροπορική προστασία των νησιών, πέρα από τα Stinger, δεν
τα χρειαζόταν…
Εν πάση περιπτώσει η αποστολή είχε σχετική επιτυχία, παρά
το γεγονός ότι πριν την επίθεση των F-111F, τους άνοιξαν διάδρομο
24 A-6 και τα F/A-18 που κτύπησαν με AGM-88 HARM αντιαεροπορικά
ραντάρ και συστήματα στην Βεγγάζη και στην περιοχή Benina. Αρκετές
βόμβες έχασαν την στόχευσή τους και προσγειώθηκαν (τυχαία;)
επάνω σε δυτικές πρεσβείες στην Βεγγάζη, όπως η γαλλική! Εβλήθησαν
συνολικά 20 HARM από τα Α-6.
Στην αποστολή έλαβαν μέρος συνολικά 45 αεροσκάφη και ερρίφθησαν
300 βόμβες LGB των 500 λιβρών.
Εναντίον αυτής της δύναμης εκτοξεύθηκαν 48 Α/Α βλήμαστα SA-5
Vega (κατά μία πηγή ένα τέτοιο βλήμα κατέρριψε το F-111F). Eπίσης
εκτοξεύθηκαν 86 SA-2 Volchov και SA-3 Νέβα.
Κατά την αεροπορική επίθεση σκοτώθηκαν 45 στρατιώτες της
Λιβύης και αξιωματούχοι της κυβέρνησης, και 15 άμαχοι. Ο Καντάφι
γλύτωσε τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν μία βόμβα κτυπήσει το
κατάλυμά του. Σκοτώθηκε ένα κοριτσάκι που είχε υιοθετήσει, η
Hanna 15 μηνών.
Operation EL DORADO
CANYON 1986 Libya
After
years of occasional skirmishes with Libya over Libyan territorial
claims to the Gulf of Sidra, and years of vulnerability to Libyan-supported
terrorism, especially the Abu Nidal group behind the Rome and
Vienna airport attacks of December 27, 1985, the United States
contemplated a military attack to send a message about support
for international terrorism. In March 1986, the United States,
asserting the 12-nautical-mile (22 km; 14 mi) limit to territorial
waters recognized by the international community, sent a carrier
task force to the region. Libya responded with aggressive counter-maneuvers
on March 24 that led to the destruction of Libyan radar systems
and missile attack boats. Less than two weeks later on April
5, a bomb exploded in a West Berlin disco, La Belle, killing
two American servicemen and a Turkish woman and wounding 200
others. The United States claimed to have obtained cable transcripts
from Libyan agents in East Germany involved in the attack.
After
several days of diplomatic talks with European and Arab partners,
President of the United States Ronald Reagan ordered the strike
on Libya on April 14. Eighteen F-111F strike aircraft of the
48th Tactical Fighter Wing, flying from RAF Lakenheath supported
by four EF-111A Ravens of the 20th Tactical Fighter Wing, from
RAF Upper Heyford in England, in conjunction with twenty-seven
A-6, A-7, F/A-18 attack aircraft and EA-6B Prowler Electronic
Warfare Aircraft from the aircraft carriers USS Saratoga, USS
America and USS Coral Sea on station in the Gulf of Sidra struck
five targets at 02:00 on April 15, in the stated objective that
their destruction would send a message and reduce Libya's ability
to support and train terrorists. Commander TJ Coughlin and his
strike group of A-6 Intruders caused considerable damage to
the Libyan Navy by sinking 2 Combattante missile boats. Cdr.
Coughlin is credited with the sinking of both of these ships.
The
United States was denied overflight rights by France, Spain
and Italy as well as the use of European continental bases,
forcing the Air Force portion of the operation to be flown around
France, Spain and through the Straits of Gibraltar, adding 1,300
miles (2,100 km) each way and requiring multiple aerial refuelings.
The attack lasted about ten minutes. Several targets were hit
and destroyed, but some civilian and diplomatic sites in Tripoli
were struck as well, and the French embassy was reportedly only
narrowly missed, when a number of bombs missed their intended
targets.
ΠΗΓΕΣ:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ [ΠΑ.ΣΥ.Α.]
"ΘΗΣΕΥΣ"
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Νο
[
00009
] - [
2010.11.01 00:00 ]
