"ΕΝΗΜΕΡΩΤΗΣ"
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Νο [ 01579 ] [ 2010.07.15 00:00 ]
Πέμπτη, 15 Ιουλίου 2010
Ο Λεωνίδας βάδιζε για να κερδίσει
Πως να ανταμώσουμε την χίμαιρα που τραβιέται αριστοτεχνικά από το απρόσωπο πλέγμα του ανθρωποφάγου συστήματος-matrix και μας αποπλανεί. Χιλιετίες την κυνηγάμε καβάλα σε αλλότριο Βελλεροφόντη που μεταλλάσσεται ανάλογα την εποχή. Ετσι και σήμερα δεν ζητάμε από το γένος το ελληνικό να ακολουθήσει το Σπαρτιάτικο ΄σταυρό΄ που ανηφορίζει σε δυσθεώρητα ύψη. Επ' ουδενί, ο βούρκος της Βαβυλώνας δεν θα αραιώσει από το απρόσωπο πλήθος αλλά δεν θα επιτρέψουμε σε οποιοδήποτε αμνήμον δίποδο να μας στερήσει το δικαίωμα στην Ζωή και στο δικαίωμα να εκπαιδεύσουμε απογόνους. Εδώ είναι και το πιο μεγάλο αγκάθι ! πεισματικά θα στασιάσουμε και θα πολεμήσουμε τώρα που όλος ο πλανήτης στρέφει το βλέμμα στην Αιγιήδα για να ξεπεράσουμε τα όρια και τις πιθανότητες που στέκουν απέναντι μας, για να ορίσουμε μιαν ακόμη φορά τον ηρωικό τρόπο ζωής, μια απλή και κατανοητή ρουτίνα για την αρχαία Αθήνα του Περικλή πχ. Όποιο δίποδο νομίζει ότι θα πολεμήσει την νεοταξική λαίλαπα των χωμάτινων υπανθρώπων του μπρούκλιν και της Νέας Ρώμης βρίζοντας και λοιδωρόντας την πατρώα Αιγαία γη, φτύνοντας το χώμα που τον έθρεψε διαπλέκεται με την αιώνια λήθη της ημιμάθειας και αρνήται να κατανοήσει την απίστευτη μωρότητα που θα τον σύρει πιο βαθιά στα σκοτάδια της Βαβυλώνας. Όποιος είχε το ανέλπιστο δώρο να λάβει την Ελληνική γλώσσα από την μητέρα του και σήμερα δεν ΤΡΕΧΕΙ να φτιάξει μόρες (νοητικές και παρέας) είναι ιδανικός αυτόχειρας. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει την ειμαρμένη, κανείς την εποχή της διαστημικής τεχνολογίας δεν θα μπορεί να κρύφτει και να ανακρούσει πρύμναν την τελευταία στιγμή. Ο Θεός ξέρει πότε λες ψέμματα και αυτό μπορεί να φανεί πανεύκολα και στον προφορικό και στον γραπτό λόγο. Ζυγώνει η ώρα που σαν άλλοτε ξεκίνησε ο βασιλιάς Λεωνίδας πεζός τον μήνα εκατομβαιώνα από την Σπάρτη για να βαδίσει προς την αιώνια δόξα. Εκείνες τις μικρές ώρες το μυαλό ακολουθεί την αιθερική ψυχή και τανάπαλιν, εκείνες τις ώρες η αλήθεια λέει ότι ο βασιλιάς Λεωνίδας ξεκίνησε για να νικήσει δεν πήγε στις Θερμοπύλες για να καθυστερήσει το περσικό στράτευμα πίστευε και καλά έκανε γιατί έζησε όλη του την ζωή με το ηρωικό ιδεώδες. Το πνεύμα της αιώνιας πλανητικής αντίστασης στέκει αγέρωχο στην καρδιά και μας χαιδεύει το προσάναμα της ξεχασμένης Σπαρτιάτικης ψυχής μας αναζητώντας μια σπίθα να λαμπαδιάσει το γονίδιο που ΄κοιμήθηκε΄. Τώρα είναι το μέσον του Θέρους και τώρα δεν θα σταματήσουμε να ικετεύουμε Θεούς να εισέλθουν και αυτοί στην μάχη. Τώρα που αποκαμωμένοι από την ζέστη οι αμνήμονες κομπάρσοι του πλανητικού θιάσου ζητιανεύουν λίγο Απολλώνειο φως στα δαντελωτά παράλια του πρώην Αιγαίου βουνού και νυν νησιά, οι ολίγοι εξουθενωμένοι, ανθιστάμενοι και πανταχόθεν βαλλόμενοι από τα νεοταξικά βέλη του ψεύδους κάτοικοι του συνονθυλεύματος Αθήνα 2010 δεν αφήνουν κανένα δευτερόλεπτο να τους σβήσει την φλόγα και το πνεύμα του μετώπου. Τώρα πιο πολύ από κάθε κορύφωση της ιστορίας που επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Τώρα ο ένας, ο καθένας, ο αλαφροίσκιωτος, ο αδελφός που πολεμά για το μεροκάματο, ο ανιδιοτελής μαχητής του διαδικτύου διασπείρει τις συχνότητες που μας ενώνουν με την κραυγή του Λεωνίδα του κάθε Λεωνίδα που στέκει στο πλευρό των ποιητών και αναζητά επανάληψη..... Ένα δάκρυ δεν είναι αρκετό για να γιάνει την πληγή των αιώνων. Ένα σπαθί που ακονίζει τα μυαλά και χαλυβδώνει τις ψυχές στέκει στον αιθέρα και γνέφει.......
Αμνήμονα δίποδα το νού σας. Eίμαστε πολλοί αλλά σκόρπιοι.
http://etinarcadia-ego.blogspot.com/2010/07/blog-post_15.html
